iftiraya uğramak

çok acayip bir olay ya. az önce günde bir kere baktığım whatsapp'a baktım. okuldan bir erkek grubunda gırla muhabbet. okudum... sınıftan bi kızı sikmişler. bu da gidip bizim gruptan biriyle olduğunu söylemiş millete. herkes de ben değildim diye kendini aklamış sınıf gruplarından birinde. ben de bakıp okumadan çıktığımdan o eleman benim gibi düşünülmüş. halbuki ben el alışkanlığı ile uygulamayı açıyordum. "ben 20 senedir sivaslı bir hödüğü sikmek için beklemiyorum" diyerek savundum kendimi şimdi. geç oldu ama etkili olmuştur umarım. bir ay oldu okul başlayalı gitmedim bile. gideceğim ama yarın. daha neler gelecek bakalım başımıza amk. edit: dil biliyorum uygunsuz ama konuşulma tarzı buydu. beraber olmak gibi tabirler kullanılmasını beklerdim ben de ama böyle konuşulmuş. baya üç kızın lincine maruz kalmışım hatta hepsi bu fiili kullanmış. ondan öyle yazdım.

Gerçekten hala kendime gelemedim. Çok basit bir olay ama beni inanılmaz etkiledi. Bugün okulda laboratuvarda dersimiz vardı sabahtan akşama kadar. Okuduğum bölüm doğrultusunda alçı ve benzeri şeylerle çalıştığımız için etraf pisleniyor. Neyse işte dersin ortalarında asistan doktorlardan birisine ihtiyacım oldu. Bende yanına gittim. Arapların birisi de avel avel bekliyor orda. Neyse işin yoksa çekilir misin dedim. Mal gibi yüzüme bakıyor, bende zaten adam akıllı bişiy yapamadığım için gerginim. Ağzımın içinden amına kodumun çocu bişiy de anlamıyor dedim. Asistan duydu bunu haliyle küfürlü konuşmuyoruz dedi. Bende kusura bakmayın diyip işimi hallettim. Ders bitti temizlik yaptık falan asistan doktorlar bağırıyor temizleyin etrafı diye. Benim temizliğim bitti dışarı çıktım arkadaşımı bekliyorum. O arada birisi asistanlara sikicem bunların belasını diye küfür etmiş. Asistanlardan 2 si yanıma geldi o küfür eden sen miydin diye. Hayır dedim, doğru söyle dedi falan bu defalarca kez tekrarlandı. Beni çağırıp bir odada konuşsak sorun yok ama bunu sınıfta herkesin içinde konuşunca beni kötü bir duruma düşürdü. Gerçekten hayır diyorum yemin ediyorum falan inanmıyorlar. İşte duyduk sendin diyorlar bende hayır ben söylemedim diye kendimi savunuyorum. Tüm bunların üzerine küpe takmıştım ilk kez. Okula öyle gittim. Şaka diye de söyleseler bile çok fena zorbaladılar beni. Hani umurumda değilsiniz gibi tavır takındım ama gerçekten çok zoruma gitti. Üzerine birde bu asistanlarla olan durum iyice sıktı canımı. Hayatımda hiç bu denli kendimi kötü hissettiğim olmamıştı. Yarın sabah yine ders var ve bu asistanlar yine orada olacak. Moralim çok bozulduğu için gitmek istemiyorum ama gitmezsem de o küfür ben etmişim gibi olacak. Bu sefer gerçekten üzgünüm. İnsanın iftiraya uğraması kadar kötü bişiy yokmuş. Kimilerine basit gelebilir bu durum ama beni çok üzdü. Hakkımı helal etmiyorum.

ayyy ilkokul 3. sınıftayım sanırım. el işleriyle alakalı bir şeyler yapıyoruz derste. arkamda oturan fatma'dan makas istiyorum kıtkıt işimi bitirip dönüp sırasına koyuyorum. bir 5 dakika sonra fatma makasını istiyor benden, verdim ya? diyorum. hayır vermedin yok falan diye saçma sapan çemkiriyor bana. en son demesin mi "hırsızsın sen! çaldın benim makasımı" diye. aboooo. ben var ya iftiraya uğrama hissini o gün orada öyle bir hissettim ki elim ayağım buz kesti, kalakaldım. sonra yan sıradan biri fatma'yı dürttü "şu yerdeki makas senin mi?" diye. fatma yere baktı, makası aldı, az önce gözlerimin dolmasına sebep olmamış gibi usulca dersine döndü. üzerinden yıllar geçti ben o hissiyatı hala hatırlıyorum. ulan fatma şimdiki aklım olsa senin ensenden tutup duvardan duvara vurmaz mıydım fatma? çemkiren ağzını makas gibi açmaz mıydım fatmaaa? puuu sana puu. ayrıca aileme de teessüf ederim, insan bir okula göndermeden iftirayı öğretir aw. karşılaşınca şoka girmezdim en azından. allaaam şöyle dönüp bakınca 9 yaşındayken hayat çok zormuş.

ev sahibimzin yavvşak bir iç güveysi damadı vardı. tek kiracıları da bizdik. biz üç kız kardeşiz. arada arkadaşlarımız gelir giderdi, klasik. muhtemelen ablamlara da sarkıyodu bu, bilemiyorum. arkadaşlarımıza falan aptal saptal şakalar yapıyordu. kızlar acayip rahatsız oluyordu. laf etsek, ev sahibi toz kondurmaz. ablamlar da okul, iş mevzusu olduğundan çok karşılaşmıyorlar bu malla ama ben sürekli karşılaşıyorum. on dört yaşındayım o sıralar. aptal saptal şakalarına kızıyorum, algılamıyo. beyinsiz ve yüzsüz çünkü. bi gün, hiç unutmuyorum converselerimi giyerken, merdivene eğilmiş bağcıklarımı bağlıyodum, arkamdan gelip elini sırtımdan kalçama doğru indirdi napıyosun diye. ben bi fırladım yerimden, artık gözüm döndü. bu son damla! dedim bir daha bana dokunursan, yemin ederim seni öldürürüm, anladın mı beni? korktu hemen, sen manyak mısın, bişi mi yaptım laga luga yaptı. dedim ayyynen, ben manyağım kardeşim, bana bulaşma. bu olayın üzerinden üç gün geldi geçti. bu gitmiş anneme demiş, nefertiti'yi bi oğlanla gördüm, tenha yerlere gidiyordu. anneme hala kızarım. birisi görmüş dedi geldi bana. kim dedi, diyorum. biliyo olay çıkarcağımı, söylemiyo. o it söyledi dimi dedim. biz baya birbirimize girdik. öyle bir şey yookkk. götüne yedirememiş iftira atıyo, şerefsiz. neyse, babam nefertiti yapmaz öyle şey herkesin ağzına bakma diye kızdı anneme, olayı kapattı. ama bende bu olay kapanmadı. neyse, bu it gebermiş. kusura bakmasın kimse. her ölü de saygıyı hak etmiyo. bana söylediler, çok da gençti tüh ölmüş, ah vah ettiler. dedim üzülmemi beklemiyonuz herhalde? attığı iftiranın hesabını veremesin. göt.

Allah düşmanımın başına vermesin durumu. Zamanında çok değer verdiğim bir insan tarafından iftira kombosuna uğramıştım. Tarafıma yöneltmiş olduğu iftiralara dair elinde hiçbir delil yoktu ve benim elimde hepsinin aksini ispat edecek deliller vardı. Bu yüzden zaten tertemiz olan vicdanım gibi kendimi de akladım. Ama yine de insanın kendisini birdenbire böyle bir durumun içinde bulması hiç hoş olmuyor. Rabbim herkesi kuru iftiradan saklasın...

üniversitede en yakın arkadaşlarımdan biri sevgilimin en yakın arkadaşı için sevgilime "tallulah aslında ilk ondan hoşlanıyordu, ona yakınlaşmak için seninle beraber oldu" demişti.. herkes kızın kaşar olduğunu bildiği için siktirsin oradan diyerek çok takmamıştım ama erkek arkadaşım ister istemez üzülmüştür. yani bana hiç yansıtmadı güveniyorum sana vs. de.. 18 yaşında insanın kahpe yakın arkadaşları olabiliyor maalesef. hele üniversitede dolu. spoiler: ben çocuktan ayrılınca kız ona yavşamış :3